วัดพระธาตุดอยตุง

ประวัติความเป็นมา

          พระธาตุดอยตุงเป็นสถานที่เก่าแก่ของภาคเหนือพระธาตุดอยตุง นับเป็นโบราณสถานอันเก่าแก่แห่งหนึ่งในภาคเหนือ ตามประวัติตำนานได้กล่าวว่า พระมหากัสสะปะเถระเป็นประธานฝ่ายสงฆ์ได้อัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุพระรากขวัญเบื้องซ้ายของพระพุทธเจ้า มามอบถวายแก่พระเจ้าอชุตราช เจ้าผู้ครองนครนาคพันธ์โยนกชัยบุรีรัชกาลที่ ๓ แห่งราชวงค์สิงหนวัติ ได้นำพระบรมสารีริกธาตุขึ้นมาบรรจุ ณ ดอยตุง เมื่อ พ.ศ. ๑๔๕๔ จนเวลาลุถึง พ.ศ. ๒๔๗๐ พระครูบาศรีวิชัย นักบุญผู้ยิ่งใหญ่แห่งล้านนาพร้อมด้วยคณะศรัทธาชาวพุทธได้ทำการปฏิสังขรองค์พระเจดีย์ วิหาร พระประธาน ต่อมาในปี พ.ศ. ๒๔๙๙ ได้มีอุบาสิกา นามว่า นางทองคำ ฮั้นตระกูล ได้ทำการลงรักปิดทองพระเจดีย์ทั้ง ๒ องค์ และในปี พ.ศ. ๒๕๐๐ องค์สรภาณมธุรส(บ่าวเอิง) เจ้าอาวาสวัดสมณานัมบริหาร กทม. พร้อมด้วยอุบาสิกา ทองคำ ฮั้นตระกูล ได้ก่อสร้างอุโบสถขึ้นหลังหนึ่ง พร้อมทั้งพระประธาน พร้อมทั้งพระสาวก หมอชีวกโกมารภัจ ต่อมาในปี พ.ศ. ๒๕๑๔ – ๒๕๑๖ ได้ทำการก่อสร้างพระธาตุดอยตุงบริเวณวัดน้อย พร้อมกับวิหารหลวง และพระพุทธรูปสิงห์หนึ่ง 

เจ้าอาวาส - พระพุทธิพงศ์วิวัฒน์